Voorwoord ACOM Journaal september 2019

Op vele manieren bereiken mij signalen van leden waarin ongenoegen wordt geuit over het gegeven dat er nog steeds geen arbeidsvoorwaarden- onderhandelaars-resultaat ligt.

Begrijpelijke reacties, het duurt immers veel te lang en er wordt maar mondjesmaat informatie naar buiten gebracht. Ook in dit nummer van het ACOM Journaal zult u daar weinig over lezen. We zijn immers nog in gesprek en een broedende kip moet men niet storen.

Wat mij betreft is de intentie echter nog steeds om voor de zomer bij u langs te komen om een eventueel resultaat uit te leggen en om uw mening te vragen. En daarbij hoop ik oprecht dat dit dan een resultaat is dat door alle partijen aan tafel omarmd is.

Want laat ik daar helder in zijn, u heeft recht op een arbeidsvoorwaardenakkoord waar respect en waardering uit blijkt. Er ligt nu “niks” sinds 1 oktober 2018 en dat helpt niemand. Het helpt u niet in de portemonnee en het helpt de organisatie niet in het kader van goed werkgeverschap.

De uitstroom van personeel is catastrofaal en de inzet van de krijgsmacht komt steeds verder onder druk. Een arbeidsvoorwaardenakkoord zou zeker bijdragen aan het ombuigen van deze negatieve spiraal.

Dan speelt er ook nog het nodige aangaande een pensioenakkoord. De drie “grote” groepen vertegenwoordigers van de werknemers (vakcentrales) hebben samen met andere partijen een principeakkoord gesloten. Ook dienaangaande waren de verwachtingen hooggespannen en ook daar speelt op het moment dat ik dit schrijf een “achterbanraadpleging”.

Waar dit ons gaat brengen is dus nog ongewis, maar als het wordt omgezet in een definitief akkoord gaan er wel weer zaken veranderen, en er speelde al zoveel op dat dossier.

Zo waren de verwachtingen onder andere hooggespannen aangaande de rekenrente, en daar stond helemaal niets over in het principeakkoord. Wel werd duidelijk dat, als het akkoord definitief wordt, er sneller geïndexeerd en gekort wordt als daar aanleiding toe is. Ook veranderen er dan zaken zoals de doorsneesystematiek, van invloed op de premieverdeling, en op de strafheffing voor vroegpensioen. Dat laatste is uiteraard voor Defensie een heel interessant onderwerp hoewel de effecten daarvan op dit moment nog niet helemaal duidelijk zijn.

Op 12 juni werd bekend dat de pensioenfondsen met ingang van januari 2021 moeten gaan rekenen met een nóg lagere rekenrente! Daardoor worden de dekkingsgraden van de pensioenen, dus ook bij het ABP, nog lager terwijl het geld tegen de plinten klotst. Als het voornoemde pensioenakkoord dan ook een definitief akkoord wordt dan is vanaf 2021 de kans op korten groter!

Ik hoop oprecht u binnenkort in het (buiten)land te mogen ontmoeten en met u in gesprek te kunnen gaan over al deze onderwerpen, maar bovenal om uw mening te horen over een arbeidsvoorwaarden-onderhandelaarsresultaat.

Ik blijf mij, samen met uw onderhandelaar, ervoor inzetten om zo snel mogelijk te komen tot een goed resultaat. En zoals te doen gebruikelijk is het dan aan u allen om daar een oordeel over te vellen.