Voorwoord ACOM Journaal september 2022

Op 27 augustus jl. werden we geconfronteerd met de mededeling dat drie Nederlandse militairen gewond waren geraakt bij een schietpartij in Indianapolis. Het ging daarbij om militairen van het Korps Commandotroepen en de daarbij behorende ondersteuning.

De Nederlandse militairen zijn in de Verenigde Staten op oefening in een nagemaakt dorp, waar ze in speciale private schiethuizen trainen die we in die vorm in Nederland niet hebben. De schietpartij vond overigens plaats voor het hotel van de militairen en niet tijdens de training.

Op 29 augustus werd bekend gemaakt dat een van de gewonden, de 26-jarige korporaal der eerste klasse Simmie Poetsema, de schietpartij niet had overleefd. Hij is in het ziekenhuis, in het bijzijn van zijn naasten, overleden. Simmie en de twee gewonde militairen bleken, volgens de media, het slachtoffer te zijn van een groepje amokmakers en zijn in die zin slachtoffer van zinloos geweld.

Een gelauwerde militair die het leven laat is altijd diep triest, maar op deze wijze is daadwerkelijk niet te bevatten. Ik wens dan ook oprecht alle familie, naasten, vrienden en collegae van Simmie alle sterkte toe om dit immense verlies een plekje te geven. Daarnaast wens ik uiteraard de twee gewonde collegae een voorspoedig en volledig herstel van hun verwondingen toe.

Veel mensen dachten dat het voor uw onderhandelaar en ondergetekende veel rustiger zou worden na het SOD van 8 juli jl. waarin de sociale partners in de sector Defensie een arbeidsvoorwaardenakkoord mochten ondertekenen nadat de achterbannen van alle bonden daarmee hadden ingestemd. Niets is echter minder waar. Het reguliere overleg is recentelijk weer in volle omvang begonnen en daar hoort ook het uitwerken van de afspraken uit het voornoemde AV-akkoord bij.

Ook hebben heel veel mensen nog allerlei vragen over wat het AV-akkoord nu precies inhoudt en wat ze daar persoonlijk van gaan meekrijgen. Terechte vragen en als leden vragen hebben proberen we die altijd zo eerlijk mogelijk te beantwoorden. En let wel, een zo eerlijk mogelijk antwoord is niet altijd het gewenste antwoord.

Overigens is het inhalen van het achterstallige overleg al een enorme opgave en daar komen uiteraard ook weer nieuwe zaken bij. Bovendien hebben we, op basis van het afgesloten AV-akkoord, ook nog € 46 miljoen te verdelen bij de toelages. Ook daarover zullen vast nog de nodige discussies gevoerd moeten worden. En dan heb ik ook nog een ‘droom’: wat zou het toch mooi zijn als we de ledenraadpleging voor het volgende AV-onderhandelaarsresultaat, rond de zomer van 2023 kunnen houden. Daardoor zouden we geen dingen meer met terugwerkende kracht hoeven doen en zou iedereen gewoon ruim op tijd weten wat er gaat veranderen.

Overigens moge het ook duidelijk zijn dat de miljarden die extra aan de begroting van Defensie worden toegevoegd het nodige van onze tijd en flexibiliteit zullen vragen. Defensie stond al niet stil op het gebied van reorganisaties maar met de wetenschap van nu zou dat weleens de stilte voor de storm kunnen zijn. En dat is goed en noodzakelijk want Defensie kampt nu al met grote tekorten en is niet in staat om alle drie de grondwettelijk hoofdtaken van de krijgsmacht uit te voeren. Om dat te verbeteren zal er niet alleen gereorganiseerd moeten worden maar zal er ook goed gekeken moeten worden of de huidige regelgeving nog wel passend is voor de Defensieorganisatie van de toekomst. Als we blijven doen wat we deden dan houden we wat we hadden; en dat is bij lange na niet goed genoeg.

Elders in dit nummer kunt u een stukje lezen over een werkbezoek aan Sliač. De CDS, generaal Onno Eichelsheim (die we voor dit nummer ook geïnterviewd hebben), had de voorzitters van de bonden uitgenodigd en daar heb ik dankbaar gebruik van gemaakt.

Overigens zijn zowel uw onderhandelaar als ikzelf ‘dol op werkbezoeken’. Als u het leuk zou vinden als we ook bij u op locatie langs komen geef dat dan even door via info@acom.nl en dan zullen we bezien wat de mogelijkheden zijn.